بنا بر مدخل فردو در فرهنگ جغرافیایی ایران، فردو قصبه‌ای است جزء دهستان قهستان و ناحیه‌ای است کوهستانی و سردسیر که از ۲۰ رشته قنات مشروب می‌شود. محصولاتش غلات، بادام، گردو، قیسی، صیفی، لبنیات و عسل است. اهالی به کشاورزی و گله‌داری گذران می‌کنند. از صنایع دستی زنان کرباس بافی است. پنیر این ده معروف است و در تابستان از این ده برف به قم حمل می‌شود. راه فرعی نیز به شهر قم از این روستا وجود دارد. محل دفن امامزاده‌ای به نام بوره در این دهستان قرار دارد. مزارع اسدآباد، ارسک، دیاغش، چشمه دراز، تجرتش، کج خانه، وردیل، رنجبران، وسف، احمدآباد جزء این ده است. در تابستان از قراء اطراف برای تعلیف احشام به کوه‌های این ده می‌آیند. این روستا از جنوب غربی به کوه چال از جنوب شرقی به کوه عبدالوهاب خاوه و از شرق به کوه سلطان سعید شاه خاوه محدود می‌شود. نام روستای فردو برگرفته از کلمه فردوس به معنای بهشت است.